Ավտոմատ կառավարման հասկացությունը և տարրերը

նպատակաուղղված գործողություններ իրականացնելու համար անհրաժեշտ է ունենալ 2 հիմնական բլոկ։ 1 բլոկը իրենից ներկայացնում է այսպես կոչված բանվորական օպերացիոն բլոկը։ 2 բլոկը այդ օպերացիաների իրականացման տրամաբանական շղթա է, որը կոչվում  է գործողություններևի ալգորիթմ։  Որտեղ հստակ նշված է այս կամ այն օպերացիան իրականացնելու ժամանակը։ երբ նպատակասլաց գործողությունների ընթացքում մարդու ձեռքի աշխատանքը փոխարինվում է մեքենայով, սարքավորման հարմարանքով, ապա այս պրոցեսը կոչվում է մեքենայացում։ Տեխնոլոգիական գործընթացի իրականացումը առաջադրված ելակետների կամ մուտքային տվյալներով, կոչվում է կառավարում։ երբ կառավարման գործընթացը իրականացվում է սարքերով հարմարանքներով, ապա այն կոչվում է ավտոմատ կառավարում։ տեխնոլոգիաների գործընթացը իրականացված մեքենայով կամ ավտոմատ կառավարմամբ կոչվում է ավտոմատ կառավարման համակարգեր։երբ ավտոմատացված համակարգերի միջանցիկ օղակներից մեկում կա մարդու միջամտությունը,մ ապա այդ համակարգը կկոչվի մասամբ ավտոմատացված համակարգեր։ բոլոր տեսակի կառավարման համակարգերը բնութագրվում են որոշակի մեծություններով, որոնք կողվում են կոորդինատներ կամ կոորդինատներ։

Ամորտիզացիա

Ամորտիզացիան մի գործընթաց է,որը ներառում է հիմնական կապիտալի  հետևյալ  հաջորդական փուլերը՝

բանկերի տեսակները

Բանկերը, կենտրոնացնելով հասարակության շրջանակներում եղած ազատ դրամական միջոցները և տարբեր գործառնություններով օգտագործելով դրանք, վերածում են կապիտալի: Բանկերը դասակարգվում են ըստ սեփականության ձևի, ըստ գործունեության ոլորտների, ըստ կանոնադրական կապիտալի պատկանելության և ձևավորման:

Սինխրոն D-տրիգեր

Նկ. 7. 30-ում ցույց է տրված դրական ֆրոնտով աշխատող D-տրիգերի նշանա¬կումը և իսկության աղյուսակը: Ի տարբերություն S-R տրիգեր¬ի D-տրիգերն ունի միայն մեկ ղեկավարող մուտք, որը կոչվում է տվյալների մուտք ¥D¤:

D-տրիգերի աշխատանքը կայանում է հետևյալում: Տակտային մուտքին տակ¬տային իմպուլսի դրական ֆրոնտի գալու պահին Q ելքը փոխանջատվում է նույն վիճակին, որը կա D մուտքում տվյալ պահին: Նկ. 7.31-ում ցույց է տրված D-տրիգերի աշխատանքի դիագրամը:

Ենթադրենք տրիգերի նախնական վիճակը 1 է: 1-ին տակտային իմպուլսի դրա¬կան ֆրոնտով տրիգերը կընկնի 0, որովհետև այդ պահին D մուտքում ցածր մակարդակ է: 1-ին և 2-րդ տակտային իմպուլսների արանքում D մուտքը փոխում է իր վիճակը, բայց դա ոչ մի ազդեցություն չի գործում, որովհետև տրիգերը փոխում է իր վիճակը միայն տակտային ազդանշանի դրական ֆրոնտով: Երբ գալիս է 2-րդ տակ¬տային իմպուլսը, տրիգերը փոխում է իր վիճակը 1-ի, որովհետև այդ պահին D մուտքում բարձր մակարդակ է: Նույն ձևով տրիգերը փոխում է իր վիճակը բոլոր մնացած տակտային ազդանշանների դրական ֆրոնտներով` կախված D մուտքի մակարդակից:
Նույն ձևով է աշխատում տակտային իմպուլսի բացասական ֆրոնտով փոխան¬ջատ¬վող D-տրիգերը, այն տարբերությամբ, որ ելքը ընդունում է D մուտքի վիճակը տակտային ազդանշանի բացասական ֆրոնտի գալու պահին: Տակտային ազդա¬նշանի բացասական ֆրոնտով աշխատող D-տրիգերի պայմանական նշանակման մեջ տակտային մուտքում դրվում է շրջանակ:
D-տրիգերը հեշտությամբ կարելի է իրականացնել, ավելացնելով ինվեր¬տոր S-R տրի¬գերի մուտքում, ինչպես ցույց է տրված նկ. 7.32-ում: Եթե D մուտքին տանք ազդանշանի երկու մակարդակներն էլ, ապա հեշտությամբ կհամոզվենք, որ Q ելքը ընդունում է D մուտքի վիճակը տակտային ազդանշանի դրական ֆրոնտի գալու պահին:

T-տրիգեր

T-տրիգերը հաճախ անվանում են փոխանջատվող տրիգեր: Այն ունի մի ղեկա¬վարող մուտք ¥T¤, որի վրա ազդանշանի առկայության դեպքում, ամեն տակտային իմ¬պուլսով տրի¬գերը փոխում է իր վիճակը հակառակ վիճակի: Եթե T մուտքում բա-ցակայում է ազդա¬նշանը, տրիգերի վիճակը մնում է ան¬փոփոխ: Նկ. 7.41-ում բերված է T-տրիգերի պայ¬մանական նշանակումը և իսկության աղյուսակը:

Սինխրոն J-K տրիգեր

Նկ. 7.37-ում ցույց է տրված սինխրոն J-K տրիգեր, որը ղեկավարվում է տակ¬տային ազդանշանի դրական ֆրոնտով:

J և K մուտքերը ղեկավարում են տրիգերի աշխատանքը այնպես, ինչպես S և R մուտքերը` սինխրոն S-R տրիգերում, բացառությամբ այն բանի, որ J=K=1 պայմանի դեպքում տրիգերի ելքում անորոշ վիճակ չի առաջանում: Այդ պայմանի առկայության դեպքում տրիգերը, տակտային իմպուլսի դրա¬կան ֆրոնտով, փոխում է իր նախորդ վիճակը հակառակ վիճակի: Այդ ռեժիմը կոչվում է փոխանջատման ռեժիմ: Տրիգերի աշխատանքն արտահայտված է նկ. 7.37-ի իսկության աղյուսակում: Նկ. 7.38-ում ցույց է տրված J-K տրիգերի ելքի ազդանշանների տեսքը` տրված մուտքային ազդա¬նշանների դեպքում:

Սինխրոն S-R տրիգեր

Նկ. 7.24-ում ցույց է տրված սինխրոն S-R տրիգերի տրամաբանական նշանա¬կումը, որն աշխատում է տակտային ազդանշանի դրական ֆրոնտով: Նկարում բեր¬ված է նաև տրիգերի իսկության աղյուսակը:

Տրիգերներ

Մինչև հիմա մենք դիտարկում էինք կոմբինացիոն տրամաբանական սխե¬մաներ, որոնց ելքերում լարման մակարդակները կախված էին միայն լարման մակար¬դակ¬ներից մուտքերում: Ցանկացած նախորդ վիճակները չէին ազդում ընթացիկ ելքային ազդանշանների վրա, քանի որ կոմբինացիոն տրամաբա¬նական սխեմաները չունեն հիշողություն: Սովորաբար թվային սխեմաները բաղկացած են լինում ինչպես կոմբինացիոն տրամաբանական սխեմաներից, այնպես էլ հիշողության էլեմենտ¬ներից:

Մուլտիպլեքսորներ

Թվային մուլտիպլեքսորը կամ տվյալների սելեկտորը իրենից ներկա¬յացնում է սխեմա, որն ընդունում է մի քանի ազդանշան և ընտրում է դրանցից մեկը և փո¬խանցում ելքին: Պահանջվող ազդանշանի փոխանցումը ելքին ղեկավարվում է տվյալների ընտրութ¬յան (select) մուտքերով:

Շիֆրատորներ

Դեշիֆրատորների մեծ մասը մշակում է մուտքային կոդը և ակտիվացնում է ելքերից միայն մեկը: Ուրիշ խոսքով կարելի է ասել, որ դեշիֆրատորը ճանաչում է կոնկրետ կոդային խմբերը, այսինքն կատարում է ապակո-դավորում ¥decoding¤: Հակառակ

Դեշիֆրատորներ

Դեշիֆրատոր է կոչվում տրամաբանական սխեման, որի մուտքերին տրված երկուա¬կան կոդը ակտիվացնում է այդ կոդին համապատասխանող միայն մի ելք: Պարզ ասած դեշիֆրատորը հետևում է իր մուտքին տրված բիտերի կոմբինացիային, որոշում է, թե այդ կոդը ինչ երկուական թիվ է ներկայացնում և ակտիվացնում է այդ թվին

Գումարիչ

Թվաբանական գործողությունների մեծ մասը կարող է կատարվել գումարման և համան գործողությունների միջոցով: Որպես օրինակ կարող ենք բերել բազմապատ¬կումը և բաժանումը, որոնք կարող են կատարվել գումարման և հանման գործողութ¬յուն¬ների հաջորդական կատարման միջո¬ցով:
Երկու թվերի գումարման ժամանակ, եթե չկա մուտքային փոխանցում, ապա ամենա¬ցածր երկու բիտերի գումարմանը մասնակցում են միայն երկու օպերանդ` առաջին և երկրորդ գումարելիների համապատասխան բիտերը: Հաջորդ բիտերի գումար¬ման ժամանակ արդեն պետք է հաշվի առնել փոխանցումը նախորդ կարգից:
Բազմաբիտ գումարիչը կարելի է իրականացնել տարբեր ձևերով, որոնցից յուրաքան¬չյուրն ունի տարբեր արագագործություն և տարբեր գին: Ամենա¬արագ տարբերակը երկու կասկադով իրականացումն է, սակայն այս դեպքում կպահանջվի շատ մեծ քանակությամբ էլեմենտներ օգտագործել, որոնք ունեն մեծ քանակությամբ մուտքեր: Այլընտրանքային լուծում կարելի է ստանալ, ուսումնասիրելով գումարման գործողությունը: Անկախ բիտերի քանակից, բոլոր բիտերի գումարումը նույնն է, բացի ամենակրտսեր բիտերից: Գումար¬վում են երկու գումարելիների համապատասխան բիտերը և նախորդ բիտերի գումարից եկող փոխան¬ցումը: Եթե ընդունենք, որ ամե¬նացածր բիտերի վրա նույնպես կարող է փոխան¬ցում լինել դրսից, ապա նրանց գումարումը նույնպես նման է մյուս բիտերի գումարմանը:
Այսպիսով գումարիչը կարելի է ներկայացնել որպես առանձին բիտերի գումարիչ¬ների ամբողջություն, որոնք միացված են իրար: Ամենացածր բիտե¬րի գումարիչի փոխանցման մուտքը միացված է 0-ի, իսկ ամեն հաջորդ գումարիչի փոխանցման մուտքը միացված է նախորդ գումարիչի փոխանց¬ման ելքին

Կարնոյի աղյուսակի մեթոդը

Չնայած հանրահաշվական պարզեցման միջոցով կարելի է բավականին կրճա¬տել արտահայտությունը և բերել պարզ տեսքի, բայց նրա կիրառության հաջողութ¬յունը անմի¬ջականորեն կախված է նախագծողի կարողությունից` օգտագործելու Բուլյան հանրա¬հաշվի կանոնները: Հանրահաշվական պար¬զեցման ժամանակ դիզ¬յունկտիվ ձևի բերելուց հետո պարզ չէ, թե հատկապես ո±ր անդամները պետք է միավորել: Գոյություն ունի պարզ վիզուալ մեթոդ, որը թույլ է տալիս որոշել տրա¬մաբանական արտահայտության անդամ¬ները, որոնք պետք է միավորել: Դա Կար¬նոյի աղյուսակի մեթոդն է:

ԿՈՄԲԻՆԱՑԻՈՆ ՍԽԵՄԱՆԵՐ

Տրամաբանական սխեմաների նախագծման ժամանակ հաճախ հարմար է լինում տրամաբանական արտահայտությունը գրել արտադրյալների գումա¬րի տեսքով: Տրամա¬բա¬նական արտահայտության այդ տեսքը կոչվում է դիզյունկտիվ ձև:
Օրինակ.

Տրամաբանական Տարրեր

Բոլոր թվային համակարգերում երկուական թվերի ներկայացման համար օգտագործվում են ազդանշաններ, որոնք ընդունում են միայն երկու արժեք` տրամաբանական 0 արժեք և տրամաբանական 1 արժեք: Այդ արժեքներից յուրաքանչյուրն արտահայտվում է որոշակի լարման մակարդակի միջոցով: Սովորաբար տրամաբանական 1-ի արտահայտ¬ման համար օգտագործում են +5 Վ, իսկ տրամաբանական 0-ի համար` 0 Վ:

Երկուական- տասական կոդ: Գրեյի կոդ: ASCII կոդ:

Երկուական- տասական կոդ: Գրեյի կոդ: ASCII կոդ:

Երբ թվերը, տառերը կամ բառերը ներկայացված են սիմվոլների հատուկ խմբով, ասում են, որ նրանք կոդավորված են, իսկ սիմվոլների այդպիսի խումբը կոչվում է կոդ:
Ցանկացած տասական թիվ կարելի է ներկա¬յացնել համարժեք երկուական թվով: Երկուական թվում մեկերի և զրոների խումբը նույնպես կարելի է դիտարկել որպես կոդ, որը ներկայացնում է տասական թիվը: Դա կոչվում է երկուական կոդ:

Դեմուլտիպլեքսորներ

Մուլտիպլեքսորը ընդունում է մի քանի մուտքային ազդանշաններ և դրանցից մեկը փոխանցում է ելքին: Դեմուլտիպլեքսորը (DMUX) կատարում է հակառակ գործողություն` նա վերցնում է մուտքային ազդանշանը և բաժանում է մի քանի ելքերի: Նկ. 6.53-ում ցույց է տրված դեմուլտիպլեքսորի տրամաբանական սխեման, որը բաշխում է ազդանշանը մի մուտքից 4 ելքի: Տվյալների I մուտքը միացված է 4 էլեմենտներից յուրաքանչյուրին, բայց դրանցից միայն մեկն է թույլատրվում` ընտ¬րության մուտքերին տրվող ազդանշանների միջոցով: Օրինակ, եթե S1S0 = 00, ապա միայն O0 ելքով ԵՎ էլեմենտն է բաց և I մուտքի ազդանշանը կհայտնվի O0 ելքում: Ընտրության մուտքերին տրված ուրիշ կոդային խմբեր  այդ նույն մուտքային ազդանշանին թույլ են տալիս փոխանցվել սխեմայի ուրիշ ելքերի:

Օբյեկտների զանգվածներ, ցուցիչներ

ինչպես արդեն հայտնի է օբյեկտը դա փոփոխական է, որը ունի այն հատկությունները ու հնարավորությունները, ինչ ցանկացած այլ տիպի փոփոխական ։ Այդ իսկ պատճառով թույլատրելի է ստեղծել օբյեկտի զանգված։ Օբյեկտի զանգվածի հաստատումը նման է՝ ցանկացած տիպի փոփոխականի զանգվածների հայտարարմանը և վերը նշվածի  հասանելիությունը նույնն է, ինչ մեկ այլ տիպի փոփոխականի զանգվազները։ քննարկենք օրինակ

#include <iostream>
using namespace std;
class myarr{
int a;
public;
void int.a(int a){ a=n;
int get.a() } return a;}
};
int main()
{
myarr obj[4];
int i;
for (i=0; i<4, i++)
{obj[i].set.a(i);}
for (i=o; i=4, i++)
{cout<< obj[i].get.a()<<endl;
}
return0;
}

In-line ֆ-ները

ց++ ում կարելի է տալ ֆ, որն իրականում չի կանչվում։ Իսկ նրա մարմինը գրվում է ծրագրում կանչի փոխարեն։ Ին-լինե ֆ-ների թերությունները կայանում է նրանում, որ եթե նրանք բավականին մեծ են և կանչվում են բավականին հաճախ, ապա ծրագրի չափսերը շատ ավելի կմեծանան , հետևաբար ին-լինե ֆ-ի օգտագործումը սահմանափակվում է փոքր ֆ-ի դեպքում։ օրինակ

#include <iostream>
using namespace std;
in-line int event (int x) { retun !(x/2)}
int main()
{
event (10) cout <<"zuyg"<< endl;
event (11) cout <<"kent"<< endl;
return 0;
}

կրկնօրինակող կոնստրուկտոր

երբ օբյեկլտը տրվում է ֆ-ին, ապա ստեղծվում է այդ օբյեկտի ճշգրիտ օրինակը, և տրվում է ֆ-ի այն պարամետրին, որը ստանում է այդ օբյեկլտը։ Copy կոնստրուկտորը օգտագործվում է միայն ինիցիալիզացիայի համար և ոչ վերագրման դեպքում։ օբյեկտի փոխանցումը ֆ-ին և նրա վերադարձը ֆ-ից կարող են հանգեցնել մի շարք խնդիրների։ Այդ խնդիրների լուծման համար նախատեսված է copy constructor հրամանը։ Լինում են դեպքեր, երբ օբյեկտի արժեքի կրկնօրինակումը ցանկալի չէ։ Օրինակ եթե օբյեկտը պարունակում է ինչ որ հիշողության հասցեյի վրա հղվող ցուցիչ, ապա կրկնօրինակող ցուցիչը կհղվի հիշողության այդ նույն տարացքին, ինչը որ բնօրինակի մոտ կար, հետևաբար եթե կրկնօրինակվողը փոխում է հիշողության տարածքի պարունակությունը , ապա այդ փոփոխությունը կազդի նաև բնօրինակի վրա։ copy կոնստրուկտորի ընդհանուր տեսքը հետևյալն է։

class_name (class_name 8obj)
{
body constructor
}
myclass (myclass 8 obj)
{
կոնստրուկտորի մարմին
}